@ISIDEWITHVragenomgeving11 jaar geleden

Moet de overheid laat de mijnbouw en de export van uranium?

Australië is momenteel ’s werelds grootste exporteur van uranium en exporteert momenteel 31% van het wereldwijde aanbod. Het huidige beleid van Australië is om alleen uranium te verkopen aan landen die hebben ondertekend de nucleaire Non-proliferatieverdrag

+
Uitbreiden
+ Instellingen x  economisch nationalisme

Schakel kiezersbestand in

Er worden statistieken weergegeven voor deze demografie

Antwoordoverzicht

Responspercentages van 258 economisch nationalisme kiezers.

82%
Ja
18%
Nee
67%
Ja
18%
Nee
15%
Ja, maar alleen als de export naar landen die de nucleaire non-proliferatie verdrag ondertekend

Historische Ondersteuning

Trend van steun in de loop van de tijd voor elk antwoord van 258 economisch nationalisme kiezers.

Loading data...

Grafiek laden... 

Historisch Belang

Trend van hoe belangrijk dit onderwerp is voor 258 economisch nationalisme kiezers.

Loading data...

Grafiek laden... 

Laatste Nieuws

Blijf op de hoogte van de meest recente "Uranium” , die regelmatig worden bijgewerkt.

 @ISIDEWITH ingediend…6mos6MO

Iran rouwt en viert: Het complexe erfgoed van president Ebrahim Raisi

De plotselinge dood van de Iraanse president Ebrahim Raisi bij een helikopterongeluk heeft schokgolven gestuurd door Iran en de internationale gemeenschap. Bekend om zijn brute onderdrukking van politieke oppositie, markeert het overlijden van Raisi op 63-jarige leeftijd het einde van een controversieel hoofdstuk in de geschiedenis van Iran. Zijn ambtstermijn werd gekenmerkt door een harde houding tegen dissidentie, wat hem de bijnaam 'Slachter van Teheran' opleverde en hem een polariserende figuur maakte, zowel binnen als buiten Iran.Na zijn dood zijn de reacties binnen Iran gemengd geweest. Terwijl sommigen rouwen om het verlies van hun leider, zijn anderen de straat op gegaan om zijn overlijden te vieren, waarbij ze zijn heengaan zien als een bevrijding van zijn onderdrukkende beleid. Vrouwen in het bijzonder hebben hun opluchting luidkeels geuit, waarbij sommigen hun vreugde over zijn dood uiten als een vorm van vergelding voor het lijden onder zijn bewind. Het scherpe contrast in reacties benadrukt de diepe verdeeldheid binnen de Iraanse samenleving en de intense emoties die Raisi's leiderschap heeft opgeroepen.Raisi's nalatenschap is een gecompliceerde, gekenmerkt door zijn rol in de onderdrukking van politieke vrijheden en het gewelddadig neerslaan van protesten. Zijn dood laat een vacuüm achter in de Iraanse politiek en roept vragen op over de toekomstige koers van het land. Terwijl Iran deze overgangsperiode doormaakt, kijkt de wereld nauwlettend toe om te zien hoe het land zijn tumultueuze verleden zal verzoenen met de mogelijkheden van een nieuw begin.Ook de internationale gemeenschap heeft de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten gehouden, waarbij veel mensenrechtenorganisaties de hoop uitspreken dat de dood van Raisi zou kunnen leiden tot een meer open en democratisch Iran. Echter, de weg vooruit blijft onzeker, met zorgen over wie Raisi's schoenen zal vullen en of zij zijn koers zullen voortzetten of Iran naar een gematigder pad zullen leiden.Terwijl Iran worstelt met de erfenis van Ebrahim Raisi, zullen de komende maanden cruciaal zijn om de koers van het land te bepalen. De wereld blijft hoopvol dat Iran deze kans zal grijpen om naar meer vrijheid en gerechtigheid voor zijn volk te streven, en de schaduwen van Raisi's bewind achter zich te laten.